لیبور کوبین گزیده امروز از کتاب سفر استیو جابز نوشته جی الیوت آخرین مورد است. ما در مورد سفر از Motorola ROKR به توسعه آیفون خود، برخورد با AT&T، و اینکه چرا گاهی اوقات لازم است به ابتدا برگردیم و مسیر خود را تغییر دهیم، خواهیم آموخت.
13. دستیابی به تعریف "حس": "این چیزی است که اپل برای آن است"
هیچ چیز در دنیای تجارت هیجان انگیزتر از ایجاد محصولی نیست که میلیون ها نفر فوراً می خواهند آن را داشته باشند و بسیاری از کسانی که آن را ندارند به خوشبخت تر - صاحب آن حسادت می کنند.
همچنین هیچ چیز هیجان انگیزتر از این نیست که فردی باشید که می تواند چنین محصولی را تصور کند.
یک عنصر دیگر را اضافه کنید: ایجاد یک سری از این محصولات پر شور نه به عنوان تلاش های جداگانه و مستقل، بلکه به عنوان بخشی از یک مفهوم مهم در سطح بالا.
پیدا کردن یک موضوع مهم
سخنرانی استیو در Macworld در سال 2001 هزاران نفر را به مرکز Moscone در سانفرانسیسکو آورد و شنوندگان بی‌شماری تلویزیون ماهواره‌ای را از سراسر جهان جذب کرد. برای من یک غافلگیری کامل بود. او چشم‌اندازی را ارائه کرد که شامل تمرکز توسعه اپل در طول پنج سال یا بیشتر بود، و من می‌توانستم ببینم که به کجا منتهی می‌شود—به مرکز رسانه‌ای که می‌توانید در دستان خود نگه دارید. بسیاری از مردم این استراتژی را به‌عنوان یک دیدگاه عالی از مسیری که جهان احتمالاً به آن می‌رود، می‌دانستند. با این حال، آنچه من شنیدم، بسط همان دیدگاهی بود که او بیست سال قبل پس از بازدید از زیراکس PARC به من معرفی کرده بود.
در زمان سخنرانی او در سال 2001، صنعت کامپیوتر در حال سقوط بود. بدبین ها فریاد می زدند که صنعت به لبه یک صخره نزدیک شده است. یکی از نگرانی‌های صنعت، که مطبوعات به اشتراک گذاشته بودند، این بود که رایانه‌های شخصی منسوخ می‌شوند، در حالی که دستگاه‌هایی مانند پخش‌کننده MP3، دوربین‌های دیجیتال، رایانه‌های شخصی PDA و پخش‌کننده‌های DVD به سرعت از قفسه‌ها ناپدید می‌شوند. اگرچه روسای استیو در دل و گیت‌وی به این خط فکری فکر کردند، اما او این کار را نکرد.
او سخنان خود را با ارائه تاریخچه مختصری از فناوری آغاز کرد. او دهه 1980، عصر طلایی رایانه های شخصی، عصر بهره وری، دهه 1990 را عصر اینترنت نامید. دهه اول قرن بیست و یکم عصر "سبک زندگی دیجیتال" خواهد بود، دوره ای که ضرباهنگ آن با انفجار دستگاه های دیجیتالی: دوربین ها، پخش کننده های DVD... و تلفن های همراه تعیین می شود. او آنها را "دیجیتال هاب" نامید. و البته، مکینتاش در مرکز آن خواهد بود - کنترل، تعامل با سایر دستگاه ها و افزودن ارزش به آنها. (شما می توانید این بخش از سخنرانی استیو را در یوتیوب با جستجوی عبارت "استیو جابز استراتژی هاب دیجیتال را معرفی می کند" مشاهده کنید.)
استیو متوجه شد که فقط یک کامپیوتر شخصی برای مدیریت عملیات پیچیده به اندازه کافی هوشمند است. مانیتور بزرگ آن دید وسیعی را در اختیار کاربران قرار می دهد و ذخیره سازی داده ارزان آن بسیار فراتر از آن چیزی است که هر یک از این دستگاه ها می توانند به تنهایی ارائه دهند. سپس استیو برنامه های اپل را توضیح داد.
هر یک از رقبای او می توانست از آنها تقلید کند. هیچ کس این کار را نکرد، که باعث شد اپل برای سال ها شروع کند: مک به عنوان یک مرکز دیجیتال - هسته سلول، یک کامپیوتر قدرتمند که قادر به ادغام طیف وسیعی از دستگاه ها از تلویزیون تا تلفن است و آنها را به بخشی جدایی ناپذیر از زندگی روزمره ما تبدیل می کند. .
استیو تنها کسی نبود که از اصطلاح "سبک زندگی دیجیتال" استفاده کرد. تقریباً در همان زمان، بیل گیتس در مورد سبک زندگی دیجیتال صحبت می کرد، اما هیچ نشانه ای از اینکه او هیچ ایده ای نداشت که به کجا می رود یا با آن چه کند. این اعتقاد مطلق استیو بود که اگر بتوانیم چیزی را تصور کنیم، می توانیم آن را محقق کنیم. او چند سال آینده اپل را با این دیدگاه مرتبط کرد.
دارای دو عملکرد
آیا می توان همزمان کاپیتان یک تیم و بازیکن تیم دیگر بود؟ در سال 2006، شرکت والت دیزنی. پیکسار را خرید. استیو جابز به هیئت مدیره دیزنی پیوست و نیمی از قیمت خرید ۷.۶ میلیارد دلاری را دریافت کرد که بیشتر آن به صورت سهام دیزنی بود. به اندازه ای است که او را به بزرگترین سهامدار شرکت تبدیل کند.
استیو یک بار دیگر خود را به عنوان یک رهبر ثابت کرده است که آنچه ممکن است را نشان می دهد. بسیاری فکر می کردند که او به دلیل ارادتش به اپل، یک روح نامرئی در دیزنی خواهد بود. اما اینطوری نبود همانطور که او با توسعه محصولات هیجان‌انگیز آینده که هنوز معرفی نشده‌اند به جلو حرکت می‌کرد، به اندازه یک کودک برای افتتاح هدایایی در کریسمس هنگام توسعه پروژه‌های جدید دیزنی-اپل هیجان‌زده بود. او به حرفه ای گفت: «ما در مورد چیزهای زیادی صحبت کردیم هفته کسب و کار مدت کوتاهی پس از اعلام معامله نمی گذرد. با نگاهی به آینده در پنج سال آینده، دنیای بسیار هیجان انگیزی را در پیش داریم.»
تغییر جهت: گران اما گاهی ضروری است
هنگامی که استیو به سنگ های پله ای برای رسیدن به هاب دیجیتال فکر می کرد، متوجه شد که مردم در همه جا همیشه با رایانه های دستی خود دست و پنجه نرم می کنند. برخی از آنها با یک تلفن همراه در یک جیب یا جعبه، یک PDA در جیب دیگر و شاید یک آی پاد محصور شده بودند. و تقریباً هر یک از این وسایل در رده "زشت" برنده بودند. علاوه بر این، شما عملا باید برای یک کلاس عصرانه در کالج محلی خود ثبت نام می کردید تا نحوه استفاده از آنها را یاد بگیرید. تعداد کمی بیش از اساسی ترین و ضروری ترین کارکردها تسلط دارند.
شاید او نمی دانست که Digital Hub چگونه می تواند از تلفن یا سبک زندگی دیجیتال ما با توانایی مک پشتیبانی کند، اما می دانست که تماس شخصی مهم است. چنین محصولی درست در مقابل او بود، به هر کجا که نگاه می کرد، و آن محصول نوآوری را فریاد می زد. بازار گسترده بود و استیو دید که پتانسیل جهانی و نامحدود است. چیزی که استیو جابز دوست دارد این است دوست دارد این است که یک دسته محصول را انتخاب کنید و چیزی جدید ارائه دهید که رقبا را از بین ببرد. و این دقیقاً همان کاری است که اکنون او را دیدیم.
حتی بهتر از آن، این یک دسته محصول آماده برای نوآوری بود. مسلم است که تلفن های همراه از اولین مدل ها راه طولانی را پیموده اند. الویس پریسلی یکی از اولین ها را داشت که داخل کیفش افتاد. او به قدری سنگین بود که یکی از کارمندان هیچ کاری انجام نداد جز اینکه پشت سرش راه می رفت و کیفی به همراه داشت. وقتی تلفن‌های همراه به اندازه نیم بوت مردانه کوچک می‌شد، این یک مزیت بزرگ به حساب می‌آمد، اما باز هم نیاز به دو دست داشت تا به گوش بچسبد. وقتی بالاخره آنقدر بزرگ شدند که در جیب یا کیف جا شوند، دیوانه وار شروع به فروش کردند.
سازندگان در استفاده از تراشه‌های حافظه قوی‌تر، آنتن‌های بهتر و غیره کار بزرگی انجام داده‌اند، اما در ایجاد رابط کاربری شکست خورده‌اند. دکمه های بسیار زیاد، گاهی اوقات بدون برچسب توضیحی روی آنها. و آنها دست و پا چلفتی بودند، اما استیو دست و پا چلفتی را دوست داشت زیرا این فرصت را به او می داد تا چیز بهتری بسازد. اگر همه از نوعی محصول متنفر باشند، این به معنای فرصتی برای هر استیو است.
غلبه بر تصمیمات بد
تصمیم برای ساخت تلفن همراه شاید آسان بود، اما تحقق این پروژه آسان نبود. پالم قبلاً با ترکیبی از بلک بری و تلفن همراه، اولین قدم برای دستیابی به جایگاهی در بازار را با Treo 600 هیجان انگیز خود برداشته است. اولین گیرندگان بلافاصله آنها را برداشتند.
استیو می خواست زمان ورود به بازار را کاهش دهد، اما در اولین تلاش با مشکل مواجه شد. انتخاب او به اندازه کافی معقول به نظر می رسید، اما اصل خودش را که من از آن به عنوان نظریه رویکرد کل نگر به محصول یاد کردم، نقض می کرد. او به جای حفظ کنترل بر تمام جنبه های پروژه، به قوانین وضع شده در زمینه تلفن همراه بسنده کرد. اپل به ارائه نرم افزار دانلود موسیقی از فروشگاه های iTunes پایبند بود، در حالی که موتورولا سخت افزار را ساخت و نرم افزار سیستم عامل را پیاده سازی کرد.
آنچه از این معجون به وجود آمد، ترکیبی از تلفن همراه و پخش کننده موسیقی با نام بد تصور ROKR بود. استیو وقتی در سال 2005 آن را به عنوان "آی پاد درهم ریخته در تلفن" معرفی کرد، تنفر خود را کنترل کرد. او قبلاً می‌دانست که ROKR یک قطعه مزخرف است، و وقتی دستگاه ظاهر شد، حتی سرسخت‌ترین طرفداران استیو آن را چیزی بیش از یک جسد نمی‌دانستند. مجله سیم با این جمله شوخی کرد: "طرح فریاد می‌زند، "من توسط یک کمیته ساخته شده‌ام." این موضوع روی جلد با این کتیبه نقش بسته بود:که شما می گویید تلفن آینده؟
بدتر از آن، ROKR زیبا نبود - یک قرص تلخ مخصوصا برای مردی که به طراحی زیبا اهمیت زیادی می داد.
اما استیو کارت بالایی در آستین داشت. ماه‌ها قبل از راه‌اندازی، با درک اینکه ROKR قرار است شکست بخورد، سه نفر از رهبران تیم خود، روبی، جاناتان و آویا را گرد هم آورد و به آنها گفت که یک کار جدید دارند: برای من یک تلفن همراه کاملاً جدید بساز - از ابتدا.
در همین حال، او شروع به کار بر روی نیمه مهم دیگر معادله کرد، پیدا کردن یک ارائه دهنده خدمات تلفن همراه برای همکاری.
برای رهبری، قوانین را بازنویسی کنید
چگونه می توانید شرکت ها را وادار کنید تا به شما اجازه دهند قوانین صنعت خود را بازنویسی کنید، در حالی که این قوانین در گرانیت تنظیم شده اند؟
از همان آغاز صنعت تلفن همراه، اپراتورها دست بالا را داشتند. با انبوهی از مردم که تلفن‌های همراه می‌خرند و هر ماه جریان‌های نقدی عظیم و فزاینده‌ای را به اپراتورها می‌ریزند، اپراتورها در موقعیتی قرار گرفتند که باید قوانین بازی را تعیین می‌کردند. خرید گوشی از تولیدکنندگان و فروش آنها با تخفیف به مشتریان راهی برای تضمین خریدار بود که معمولاً با قراردادی دو ساله همراه بود. ارائه‌دهندگان خدمات تلفنی مانند Nextel، Sprint و Cingular آنقدر از دقیقه‌های زمان پخش پول به دست آوردند که می‌توانستند یارانه قیمت تلفن‌ها را بپردازند، به این معنی که آنها در صندلی راننده قرار داشتند و می‌توانستند به سازنده‌ها دیکته کنند که تلفن‌ها چه ویژگی‌هایی را ارائه دهند. چگونه باید کار کنند
سپس استیو جابز دیوانه آمد و با مدیران شرکت های مختلف تلفن همراه شروع به بحث کرد. گاهی اوقات برخورد با استیو نیاز به صبر دارد زیرا او به شما می گوید که چه چیزی در شرکت یا صنعت شما اشتباه است.
او شرکت‌ها را دور زد و با ارشد‌ترین افراد درباره این واقعیت صحبت کرد که کالاها را می‌فروشند و از نحوه ارتباط مردم با موسیقی، رایانه و سرگرمی‌هایشان اطلاعی ندارند. اما اپل متفاوت است. اپل درک می کند. و سپس اعلام کرد که اپل وارد بازار آنها خواهد شد، اما با قوانین جدید - ص طبق قوانین استیو. اکثر مدیران اهمیتی نمی دادند. آنها اجازه نمی دهند کسی واگن آنها را تکان دهد، حتی استیو جابز. یکی یکی مودبانه از او خواستند قدم بزند.
در فصل کریسمس سال 2004 - ماه‌ها قبل از راه‌اندازی ROKR - استیو هنوز یک ارائه‌دهنده خدمات تلفن همراه را پیدا نکرده بود که بخواهد با شرایط او قرارداد ببندد. دو ماه بعد، در فوریه، استیو به نیویورک پرواز کرد و در یک سوئیت هتل منهتن با مدیران شرکت ارائه دهنده خدمات تلفن Cingular (که بعداً توسط AT&T خریداری شد) ملاقات کرد. او طبق قوانین جنگ قدرت جابز با آنها برخورد کرد. او به آنها گفت که تلفن اپل سال نوری جلوتر از هر تلفن همراه دیگری خواهد بود. اگر او به قراردادی که درخواست می کند نرسد، اپل وارد یک نبرد رقابتی با آنها خواهد شد. طبق این قرارداد، وقت پخش را به صورت عمده خریداری می کند و خدمات حامل را مستقیماً به مشتریان ارائه می دهد - همانطور که چندین شرکت کوچکتر قبلاً انجام می دهند. (توجه داشته باشید که او هرگز با ارائه پاورپوینت یا مجموعه ای از جزوات توضیحی ضخیم یا دسته ای از یادداشت ها به یک سخنرانی یا جلسه نمی رود. او تمام حقایق را در سر دارد و درست مانند مک ورلد، او به طور فزاینده ای متقاعد کننده است زیرا همه را کاملاً نگه می دارد. بر آنچه می گوید تمرکز کرد.)
در مورد Cingular، او با آنها قراردادی منعقد کرد که به استیو به عنوان سازنده تلفن اجازه داد تا شرایط قرارداد را دیکته کند. به نظر می‌رسید که Cilgular در حال از دست دادن فروشگاه خود است، مگر اینکه اپل تعداد زیادی گوشی را بفروشد و مشتریان جدید زیادی را وارد کند که ماهانه هزاران دقیقه زمان پخش برای Cingular به ارمغان بیاورند. واقعا یک قمار بزرگ بود. با این حال، اعتماد به نفس و متقاعد کردن استیو موفقیت دوباره به ارمغان آورد.
ایده تشکیل یک تیم جداگانه و ایزوله نگه داشتن آن از مزاحمت ها و تداخل سایر اعضای شرکت به قدری برای مکینتاش کارآمد بود که استیو از این رویکرد برای همه محصولات اصلی بعدی خود استفاده کرد. هنگام توسعه آیفون، استیو به شدت نگران امنیت اطلاعات بود و مطمئن بود که هیچ جنبه ای از طراحی یا فناوری از قبل توسط رقبا آموخته نشده است. بنابراین، او ایده انزوا را به حد افراط رساند. تمام تیم هایی که روی آیفون کار می کردند از بقیه جدا شدند.
غیرمنطقی به نظر می رسد، غیرعملی به نظر می رسد، اما او این کار را کرد. افرادی که روی آنتن‌ها کار می‌کردند نمی‌دانستند گوشی چه دکمه‌هایی خواهد داشت. افرادی که روی موادی که قرار است برای صفحه نمایش و پوشش محافظ استفاده شود کار می کنند به هیچ جزئیاتی از نرم افزار، رابط کاربری، آیکون های روی مانیتور و غیره دسترسی نداشته اند. و در مورد کل هیئت مدیره چطور؟ شما فقط چیزهایی را می دانستید که برای ایمن سازی بخشی که به شما سپرده شده بود باید بدانید.
در کریسمس 2005، تیم آیفون با بزرگترین چالش شغلی خود روبرو شد. این محصول هنوز به پایان نرسیده بود، اما استیو قبلاً یک تاریخ هدف برای عرضه محصول تعیین کرده بود. چهار ماه دیگر بود. همه خیلی خسته بودند، مردم تحت فشار تقریبا غیرقابل تحملی بودند، طغیان خشم و طغیان های بلند در راهروها شنیده می شد. کارمندان تحت استرس از بین می‌رفتند، به خانه می‌رفتند و به خواب می‌رفتند، پس از چند روز برمی‌گشتند و از جایی که کار را ترک کردند ادامه می‌دادند.
زمان باقی مانده تا عرضه محصول در حال اتمام بود، بنابراین استیو برای یک نمونه آزمایشی کامل درخواست کرد.
خوب پیش نرفت نمونه اولیه کار نکرد. تماس‌ها قطع می‌شد، باتری‌ها اشتباه شارژ می‌شدند، برنامه‌ها آنقدر دیوانه‌وار عمل می‌کردند که نیمه تمام به نظر می‌رسیدند. واکنش استیو ملایم و آرام بود. این تیم را شگفت زده کرد، آنها عادت کرده بودند که او بخار کند. آنها می دانستند که او را ناامید کرده اند، نتوانستند انتظارات او را برآورده کنند. آنها احساس می کردند که مستحق انفجاری هستند که اتفاق نیفتاد و آن را تقریباً چیزی بدتر می دیدند. آنها می دانستند که باید چه کار کنند.
تنها چند هفته بعد، در حالی که Macworld در نزدیکی گوشه است، برنامه ریزی شده برای عرضه آیفون تنها چند هفته مانده به آن، و شایعات مربوط به یک محصول مخفی جدید در سراسر وبلاگ و وب می چرخد، استیو به لاس وگاس پرواز کرد تا نمونه اولیه را برای AT&T به نمایش بگذارد. Wireless، شریک جدید آیفون اپل، پس از خرید این غول تلفن توسط Cingular.
به طور معجزه آسایی، او توانست به تیم AT&T یک آیفون مدرن و زیبا با یک صفحه نمایش شیشه ای درخشان و هزاران برنامه شگفت انگیز را نشان دهد. این به نوعی بیش از یک تلفن بود، دقیقا همان چیزی بود که وعده داده بود: معادل یک کامپیوتر در کف دست انسان. همانطور که رالف د لا وگا، رئیس AT&T در آن زمان بیان کرد، استیو بعداً گفت: "این بهترین دستگاهی است که تا به حال دیده ام."
قراردادی که استیو با AT&T منعقد کرد تا حدودی مدیران خود شرکت را ناراحت کرد. او آنها را مجبور کرد چندین میلیون برای توسعه ویژگی "پست صوتی تصویری" خرج کنند. او خواستار آن شد که فرآیند آزاردهنده و پیچیده‌ای که مشتری برای دریافت خدمات و تلفن جدید باید طی می‌کرد، به‌طور کامل بازنگری کنند و فرآیند بسیار سریع‌تری را جایگزین آن کنند. جریان درآمد حتی نامشخص تر بود. AT&T هر بار که یک مشتری جدید یک قرارداد دو ساله آیفون امضا می‌کرد، بیش از دویست دلار به علاوه ده دلار دریافت می‌کرد. ماهانه به خزانه اپل برای هر مشتری آیفون.
رویه استاندارد در صنعت تلفن همراه بوده است که هر تلفن همراه نه تنها نام سازنده بلکه نام ارائه دهنده خدمات را نیز داشته باشد. استیو آن را در اینجا اعتراف نکرد، درست مانند Canon و LaserWriter سال‌ها پیش. لوگوی AT&T از طرح آیفون حذف شده است. این شرکت که یک گوریل صد پوندی در تجارت بی سیم بود، برای کنار آمدن با این موضوع مشکل داشت، اما مانند کانن با آن موافقت کرد.
وقتی به یاد می آورید که استیو مایل بود به AT&T در بازار آیفون قفل بدهد، آنقدر که به نظر می رسید نامتعادل نبود، تا سال 2010، حق انحصاری فروش گوشی های اپل به مدت پنج سال.
اگر آیفون به یک شکست تبدیل شود، احتمالاً همچنان سرها در حال چرخش هستند. هزینه AT&T بسیار زیاد است، به اندازه ای که نیاز به توضیح خلاقانه برای سرمایه گذاران دارد.
با آیفون، استیو درها را به روی تامین کنندگان خارجی بیش از آنچه در اپل باز کرده بود باز کرد. این راهی برای ورود سریعتر فناوری جدید به محصولات اپل بود. این شرکت متعهد به ساخت آیفون اعتراف کرد که با قیمت پایین‌تری برای اپل نسبت به هزینه‌هایش موافقت کرده است، زیرا انتظار داشت حجم عرضه آن افزایش یابد، که هزینه‌های هر واحد آن را کاهش می‌دهد و سود مناسبی به دست می‌آورد. این شرکت بار دیگر حاضر شد روی موفقیت پروژه استیو جابز شرط بندی کند. من مطمئن هستم که حجم فروش آیفون بسیار بیشتر از آن چیزی است که آنها انتظار داشتند یا امیدوار بودند.
در اوایل ژانویه 2007، حدود شش سال پس از عرضه آی‌پاد، مخاطبان در مرکز Moscone در سانفرانسیسکو اجرای پرانرژی "I Feel Good" جیمز تیلور را شنیدند. استیو سپس با تشویق و تشویق وارد صحنه شد. وی گفت: امروز در حال تاریخ سازی هستیم.
این مقدمه او برای معرفی آیفون به دنیا بود.
Ruby و Avie و تیم‌هایشان با تمرکز شدید معمول استیو حتی بر روی کوچک‌ترین جزئیات، چیزی را خلق کردند که مسلماً نمادین‌ترین و پرطرفدارترین محصول تاریخ است. در سه ماه اول عرضه به بازار، آیفون نزدیک به 1,5 میلیون دستگاه فروخته است. مهم نیست که افراد زیادی از قطع شدن تماس ها و نداشتن سیگنال شکایت کرده اند. باز هم، این تقصیر از پوشش ناقص شبکه AT&T بود.
تا اواسط سال، اپل 50 میلیون آیفون را به فروش رساند.
لحظه ای که استیو از صحنه مک ورلد خارج شد، می دانست که اعلان بزرگ بعدی او چه خواهد بود. او با هیجان چشم اندازی برای چیز بزرگ بعدی اپل تصور کرد، چیزی کاملا غیرمنتظره. این تبلت PC خواهد بود. هنگامی که ایده تولید یک تبلت برای اولین بار به ذهن استیو خطور کرد، بلافاصله به سراغ آن رفت و می دانست که آن را ایجاد خواهد کرد.
در اینجا یک شگفتی وجود دارد: iPad قبل از آیفون طراحی شده بود و برای چندین سال در حال توسعه بود، اما این فناوری آماده نبود. هیچ باتری برای انرژی دادن به چنین دستگاه بزرگی برای چندین ساعت به طور مداوم در دسترس نبود. عملکرد برای مرور اینترنت یا پخش فیلم ناکافی بود.
یکی از نزدیکان و تحسین‌کنندگان وفادارش می‌گوید: «یک چیز در مورد اپل و استیو عالی است - صبر. او تا زمانی که فناوری آماده نشود، محصول را عرضه نخواهد کرد. صبر یکی از ویژگی های واقعاً تحسین برانگیز اوست.»
اما زمانی که زمان آن فرا رسید، برای همه دست اندرکاران مشخص بود که این دستگاه شبیه هیچ رایانه لوحی دیگری نخواهد بود. تمام ویژگی های آیفون را خواهد داشت، اما کمی بیشتر. اپل طبق معمول دسته جدیدی ایجاد کرده است: مرکز رسانه دستی با فروشگاه اپلیکیشن.
[button color=”به عنوان مثال. سیاه، قرمز، آبی، نارنجی، سبز، روشن" link="http://jablickar.cz/jay-elliot-cesta-steva-jobse/#formular" target=""]شما می توانید کتاب را با قیمت تخفیف سفارش دهید از 269 CZK .[/button]
[button color=”به عنوان مثال. سیاه، قرمز، آبی، نارنجی، سبز، روشن" link="http://clkuk.tradedoubler.com/click?p=211219&a=2126478&url=http://itunes.apple.com/cz/book/cesta-steva -jobse/id510339894″ target=”“]می‌توانید نسخه الکترونیکی را در iBoostore با قیمت 7,99 یورو خریداری کنید.[/button]
استیو، دلمون برات تنگ شده!!!