مایکل مارک استیو وزنیاک، بنیانگذار اپل و نولان بوشنل، بنیانگذار شرکت آتاری، در یک مصاحبه یک ساعته در کنفرانس فناوری C2SV شرکت کردند. کل این رویداد در سن خوزه، کالیفرنیا برگزار شد و هر دو شرکت کننده در مورد موضوعات زیادی صحبت کردند. آنها با هم خاطرات استیو جابز و شروع اپل را مرور کردند.
مصاحبه با اولین باری که وزنیاک با نولان بوشنل ملاقات کرد، شروع شد. آشنایی آنها با واسطه استیو جابز انجام شد که سعی کرد وارد شرکت آتاری بوشنل شود.
من مدت زیادی است که استیو جابز را می شناسم. یک روز Pong را دیدم (یکی از اولین بازی های ویدیویی، توجه داشته باشید دفتر تحریریه) و بلافاصله فهمیدم که باید چنین چیزی داشته باشم. بلافاصله متوجه شدم که می دانم تلویزیون چگونه کار می کند و اساساً می توانم هر چیزی را طراحی کنم. بنابراین من پنگ خودم را ساختم. در آن لحظه استیو از اورگان که در آن مشغول تحصیل بود بازگشت. من کارم را به او نشان دادم و استیو بلافاصله از ما خواست که برویم جلوی مدیریت آتاری و در آنجا برای کار درخواست کنیم.
وزنیاک سپس قدردانی خود را از استخدام جابز بازگو کرد. او یک مهندس نبود، بنابراین باید بوشنل و آل الکورن را که پنگ را پیشنهاد کردند، تحت تاثیر قرار می داد و اشتیاق خود را ثابت می کرد. بوشنل به وزنیاک سر تکان داد و بخشی از داستان خود را اضافه کرد که چگونه جابز پس از چند روز کار به سراغ او آمد و با وحشت شکایت کرد که هیچ کس در آتاری نمی تواند لحیم کاری کند.
جابز در آن زمان گفت: چنین تیمی نمی تواند بدون شکست حتی برای چند هفته کار کند. شما باید کمی بازی خود را ارتقا دهید. سپس از او پرسیدم که آیا می تواند پرواز کند؟ او پاسخ داد که البته.
وزنیاک در رابطه با این ماجرا اشاره کرد که جابز در طول کار مشترک خود برای آتاری همیشه سعی می کرد از لحیم کاری خودداری کند و ترجیح می داد کابل ها را به سادگی با چسباندن آنها به هم وصل کند.
بعدها، گفتگو به کمبود سرمایه در روزهای اولیه سیلیکون ولی تبدیل شد و وزنیاک و بوشنل هر دو با نوستالژی از وضعیت آن زمان و وقایع پیرامون رایانه Apple I، آتاری و مثلاً Commodore یاد کردند. وزنیاک به یاد می آورد که چگونه در یک لحظه حیاتی تلاش می کردند تا سرمایه گذار پیدا کنند و بوشنل پاسخ داد که خودش می خواهد شخصی باشد که در اپل سرمایه گذاری کند. وزنیاک بلافاصله به او یادآوری کرد که نباید پیشنهاداتی را که اپل در آن زمان به او ارائه کرده بود رد می کرد.
ما پیشنهاد خود را به Commodore و Al Alcorn ارسال کردیم. اما شما بیش از حد مشغول Pong آینده بودید و روی میلیون ها دلاری که پروژه شما با آن به ارمغان می آورد تمرکز کردید. گفتی وقت نداری با کامپیوتر کار کنی.
هر دو متعاقباً بحث کردند که پیشنهاد اصلی در آن زمان چگونه بود. بوشنل مدعی شد که این خرید 50 دلاری از یک سوم اپل بوده است. وزنیاک مخالفت کرد و در آن زمان ادعا کرد که این یک معامله بالقوه به ارزش چند صد هزار دلار، سهام اپل در آتاری و حق آنها برای اجرای پروژه است. با این حال، یکی از بنیانگذاران اپل در نهایت اعتراف کرد که او از تمام اهداف تجاری استیو جابز مطلع نبوده است. او همچنین تعجب بزرگ خود را از زمانی که فهمید جابز در حال تلاش برای اخاذی 000 دلاری از Commodore است، بازگو کرد.
مدتی بعد، بوشنل وزنیاک را به خاطر طراحی Apple II تحسین کرد و اشاره کرد که استفاده از هشت اسلات توسعه ایده دوراندیشانه ای است. وزنیاک پاسخ داد که اپل هیچ برنامه ای برای چنین چیزی ندارد، اما خودش به خاطر روح گیکش بر آن اصرار داشت.
در نهایت، هر دو در مورد قدرت و اشتیاق یک استیو جابز جوان صحبت کردند و خاطرنشان کردند که کتاب‌ها و فیلم‌های آینده باید به همین موضوع بپردازند. با این حال وزنیاک اشاره کرد که اشتیاق جابز و شدت کار او نیز دلیل برخی از شکست ها بوده است. یعنی می توان به پروژه لیزا یا آغاز پروژه مکینتاش اشاره کرد. گفته می شود افزودن یک قطره صبر به جابز این امکان را می دهد که از آن شدت و اشتیاق حداکثر استفاده را ببرد.
