آمایا تومان حتی استیو جابز - بالاخره مثل هر کس دیگری - فراز و نشیب های خود را داشت. با این حال، شکایت از او به مقدار قابل توجهی شجاعت یا عدم غریزه حفظ نفس نیاز داشت. جف راسکین، یکی از سازندگان مک، پس از همه چیز به آن پرداخت.
ایده های مختلف
سال 1981 بود و جف راسکین، خالق پروژه مکینتاش، مایک اسکات، مدیرعامل وقت اپل، فهرست مفصلی از شکایات در مورد همکاری با استیو جابز را فرستاد. با نگاهی به گذشته، این وضعیت ممکن است شبیه چیزی خارج از تئوری انفجار بزرگ به نظر برسد، اما در واقعیت، احتمالاً کار آسانی نبود - برای هر کسی که درگیر است. او در یادداشت خود از کاستی های مدیریتی جابز، ناتوانی و عدم تمایل به شنیدن و یکسری موارد دیگر گلایه کرده است.
مفهوم اصلی مکینتاش راسکین که کار روی آن را از سال 1979 آغاز کرد، با محصول نهایی سال 1984 بسیار متفاوت بود. راسکین به ایده خود در مورد قابل حمل ترین رایانه ممکن پایبند بود که به راحتی می توانست با خواسته ها و نیازهای صاحب خود سازگار شود. با توجه به دیدگاه راسکین، مک قرار بود به طور خودکار آنچه را که صاحبش در حال حاضر انجام می‌دهد تشخیص دهد، اما بر این اساس بین برنامه‌های فردی جابجا شود.
یکی از چیزهایی که جف راسکین رد کرد ماوس کامپیوتر بود - او این ایده را دوست نداشت که کاربران مجبور شوند دائماً دستان خود را از صفحه کلید به سمت ماوس حرکت دهند و دوباره برگردند. تصور او از قیمت نهایی مکینتاش نیز متفاوت بود - به گفته راسکین، حداکثر باید 500 دلار می بود، اما در آن زمان Apple II به قیمت 1298 دلار فروخته شد و TRS-80 "قطع شده" به قیمت 599 دلار
گالری عکس
برخورد تایتان ها
اختلاف بین راسکین و جابز در رابطه با مک آینده به سپتامبر 1979 برمی گردد. در حالی که راسکین می خواست یک کامپیوتر مقرون به صرفه از کارگاه اپل پدیدار شود، جابز می خواست بهترین کامپیوتر دنیا را بسازد و به قیمت آن نگاهی به گذشته نداشته باشد. راسکین در نامه خود به جابز می‌گوید: «در ابتدا توجه به توانایی، مزخرف است. "ما باید هم با تعیین قیمت و هم با تعیین عملکرد شروع کنیم و در عین حال یک دید کلی از فناوری آینده نزدیک داشته باشیم."
وقتی جابز به سمت پروژه‌های دیگر رفت، به نظر می‌رسید که این مناقشه به زیر فرش کشیده شود. استیو کار بر روی پروژه لیزا را آغاز کرد، کامپیوتری با رابط گرافیکی و ماوس مورد نظر. اما او در پاییز 1980 به دلیل "نفوذ مزاحم" از پروژه اخراج شد. در ژانویه 1981، استیو پروژه مکینتاش را لنگر انداخت، جایی که بلافاصله می خواست همه چیز را به دست خود بگیرد. اما این برای راسکین خوشایند نبود، او احساس می‌کرد که نفوذش در حال کاهش است و برای رئیس خود، مایک اسکات، فهرستی جامع از نکات منفی جابز را فرستاد. چه چیزی در آن بود؟
- جابز مدام جلسات را از دست می دهد.
- بدون پیش‌اندیشی و با قضاوت ضعیف عمل می‌کند.
- او نمی تواند قدر دیگران را بداند.
- او اغلب به "ad hominem" پاسخ می دهد.
- او در پی رویکرد «پدرانه» تصمیمات پوچ و غیرضروری می گیرد.
- او حرف دیگران را قطع می کند و به آنها گوش نمی دهد.
- به وعده هایش عمل نمی کند و به تعهداتش عمل نمی کند.
- او تصمیم می گیرد "ex cathedra".
- او اغلب بی مسئولیت و بی پروا است.
- او مدیر پروژه نرم افزار بدی است.
بررسی این موضوع نشان داد که انتقاد راسکین کاملاً دور از انتظار نبوده است. اما جابز به تعدادی ایده مفید نیز رسید که به سادگی با دیدگاه های راسکین در تضاد بود. در سال بعد، جف راسکین سرانجام تعدادی از کارمندان اپل را ترک کرد، مدیر عامل شرکت مایک اسکات حتی زودتر آن را ترک کرد.
طبق دیدگاه راسکین، مک قرار بود به طور خودکار تشخیص دهد که صاحبش چه کاری انجام می دهد، اما بر این اساس بین برنامه های فردی جابجا شود.
آیا کلمات «نه تنها» و «همچنین» در آن جمله وجود ندارد؟ فکر می کردم آن موقع کمتر احمقانه باشد. :)